Teoretycznie wysokość pensji lekarza jest określona przez ustawę. Praktycznie zarobki są wyższe, zwłaszcza w POZ. Wynagrodzenie jest zależne od regionu, kompetencji, rodzaju umowy, zapotrzebowania pracodawcy na świadczone usługi i Twoich zdolności negocjacyjnych.
Nie ma złotego środka, który zapewni Ci stawkę 200 zł/godzinę w każdym POZ, do którego pójdziesz. Można jednak sformułować kilka wskazówek umożliwiających wynegocjowanie jak najkorzystniejszych warunków.
Zdecydowanie najważniejszą sprawą jest dobre rozeznanie w warunkach pracy i płacy obowiązujących w Twoim regionie. W tym celu należy prześledzić jak największą ilość ogłoszeń, np. na grupach wspomnianych w artykule „Jak szukać pracy w POZ/NiŚPL?”. Rozmawiaj też z jak największą ilością starszych kolegów lub rówieśników pracujących w POZ.
Jeżeli nie masz znajomych, których możesz zapytać – przeprowadź jak najwięcej rozmów o pracę z potencjalnymi pracodawcami w Twoim regionie. Samodzielnie przekonasz się wtedy jak bardzo oferty potrafią się od siebie różnić. Fakt posiadania korzystniejszej propozycji od konkurencji będzie mógł posłużyć Ci jako argument w rozmowach z kolejnymi pracodawcami.
Wskazówki dotyczące negocjowania stawki w POZ.
Częstym argumentem do obniżenia stawki wysuwanym przez pracodawców jest opinia, że nie masz jeszcze odpowiedniego doświadczenia. Zwłaszcza, jeżeli POZ ma być Twoim pierwszym miejscem pracy. W związku z tym potrzebujesz czasu, żeby nauczyć się systemu, masz mniejsze uprawnienia od lekarza POZ w świetle ustawy, w konsekwencji czego będziesz działać wolniej i musisz pracować pod nadzorem.
To wszystko prawda. W praktyce jednak dysproporcja nie zawsze jest tak duża, jak będą starali się to przedstawić pracodawcy. Nauczenie się najważniejszych funkcji systemu, jeżeli podejdziesz do tego odpowiedzialnie, nie powinno zająć Ci dłużej niż miesiąc. Zbiór wytycznych postępowania z gotowymi rozwiązaniami, w zdecydowanej większości jednostek spotykanych w podstawowej opiece zdrowotnej, znajdziesz w aplikacji POZycja pierwsza. Z czasem będziesz potrzebować coraz mniej wskazówek od starszych kolegów. Różnica w zakresie uprawnień też jest stosunkowo niewielka i nie wpływa w dużym stopniu na codzienną pracę. Nie posiadając uprawnień lekarza podstawowej opieki zdrowotnej, będziesz w teorii wymagać nadzoru lekarza z uprawnieniami. W rzeczywistości często to fikcja istniejąca tylko na papierze – najważniejsze jest poznanie realiów pracy w danej placówce. Zapytaj jak faktycznie będzie wyglądał nadzór nad Tobą.
Przygotuj sobie odpowiedzi na wszystkie argumenty i zadbaj o odpowiednią autopromocję. Jeżeli na Twoją korzyść przemawia wysoka średnia ze studiów, dobry wynik LEKu, fakt posiadania dodatkowych kursów, doświadczenie naukowe, znajomość aktualnych wytycznych, nabycie jakiegoś doświadczenia w pracy w POZ w trakcie stażu podyplomowego, czy cokolwiek innego co wpłynie na Twoją szybszą adaptację – użyj tego jako kontrargumentu. Oczywiście nigdy nie wynegocjujesz stawki specjalisty, ale nie daj sobie wmówić, że Twoja praca jest warta np. połowę pracy lekarza POZ.
Jeżeli jednak pracodawca przekona Cię do niższej stawki na początkowym etapie – warto zadbać o zapis w umowie dotyczący zwiększenia wynagrodzenia w kolejnych miesiącach.
Nic nie zastąpi doświadczenia, tak w pracy, jak i w negocjacjach. Dlatego warto pytać o doświadczenia starszych kolegów, regularnie monitorować sytuację na rynku pracy i reagować na oferty, które mogą poprawić Twoją sytuację.