Poniedziałek, wszyscy pacjenci zostali już przyjęci, czas na wizyty domowe. W ostatniej chwili otrzymuję jeszcze jedną prośbę. W imieniu 79-letniego pacjenta kontaktuje się synowa, ponieważ „Tata jakiś taki słaby dzisiaj”. Po pogłębieniu wywiadu okazuje się, że dotychczas samodzielny pacjent, nie jest w stanie podnieść się z łóżka. Nawet utrzymanie pozycji siedzącej jest dla niego wyzwaniem. Duszność, kaszel, gorączkę rodzina neguje. Wynik testu w kierunku COVID-19 sprzed 2 tygodni pozytywny. Test wykonano rutynowo podczas konsultacji na SORze z powodu powierzchownego urazu głowy. W stanie ogólnym dobrym pacjent został wypisany do domu. Z chorób towarzyszących łagodne położeniowe zawroty głowy. Uczulenia na leki neguje.
Na miejscu pacjent w stanie ogólnym ciężkim. W kontakcie logicznym, jednak wypowiedzenie każdego słowa obarczone jest ogromnym wysiłkiem. Skóra zasiniona. Mimo to duszność pacjent neguje. Osłuchowo bez cech zapalenia płuc.
Parametry krytyczne: HR 140/min, BP 140/100 mmHg, sat. 78%!, temp. 37,1°C
Z uwagi na ciężki stan pacjenta wezwałam ZRM. W trakcie oczekiwania na karetkę, ułożyłam pacjenta na brzuchu, saturacja wzrosła do 87%.
Komentarz
- Pacjenci oraz ich rodziny często udzielają informacji nieprecyzyjnie, jednak to po naszej stronie leży doprecyzowanie zgłaszanych dolegliwości. Jeśli słyszymy, że pacjent jest osłabiony, warto dopytać, czy jest w stanie sam dojść do toalety, zrobić sobie śniadanie itd.
- Pacjenci z COVID-19, pomimo niskich saturacji, bardzo często nie odczuwają duszności. W literaturze zjawisko to zostało nazwane „happy or silent hypoxia”. Jej patomechanizm nadal jest zagadką. Należy o nim pamiętać już na etapie teleporady, ponieważ pacjent może prowadzić rozmowę swobodnie, a słowa wypowiadać bez zwiększonego wysiłku. Jednak w każdej chwili jego stan może się momentalnie pogorszyć i wymagać intensywnego leczenia w warunkach szpitalnych.
- Pozycja na brzuchu (ang. prone position) pomaga przejściowo zwiększyć saturację pacjenta poprzez rekrutację większej ilości pęcherzyków płucnych w procesie wymiany gazowej. Manewr dedykowany jest pacjentom z ARDS wentylowanym mechanicznie, jednak można go wykorzystać również u pacjentów z niską saturacją, oczekując na ZRM. Należy przy tym pamiętać, że nie można wtedy pozostawić pacjenta bez opieki.